Het is een gekke tijd, dat hoeven we niemand meer te vertellen. Ook voor onze school. Het is flink aanpassen, voor zowel onze leerlingen als docenten. Geen gevulde klaslokalen meer, geen docent meer om snel even wat aan te vragen, zelfs geen eindexamens… Maar we doen onze uiterste best om er ondanks de coronacrisis het allerbeste van te maken. Vandaag vertellen docent Rainer Jacobs (natuurkunde) en Daphne Vroege uit klas V2A over die bijzondere ervaringen van de afgelopen dagen.

Wat was het eerste wat jullie dachten toen bekend werd gemaakt dat de scholen moesten sluiten vanwege de coronacrisis?

Daphne: “Eerlijk? Ik vond het verschrikkelijk! Ik vind school hartstikke leuk, vooral het contact met alle andere leerlingen. Op school kan ik veel lachen en van de leraren leer ik veel. Dat mis ik nu enorm. Daarnaast schrok ik er ook een beetje van. Ik kijk niet heel vaak naar het nieuws, dus toen ik dit hoorde dacht ik eerst: ‘is dit écht?’”

Rainer: “Ook voor mij als docent was de klap groot. Natuurlijk omdat ik de leerlingen zou gaan missen, maar ook een bepaalde onzekerheid speelde meteen op: hoe gaan we dit nu aanpakken? Hoe gaan we ervoor zorgen dat leerlingen hier niet de dupe van worden?”

En, hoe hebben jullie dat aangepakt?

Rainer: “Toevallig ben ik een paar jaar geleden met een pilot gestart in filmpjes maken voor de derde klassers. Die kennis heb ik meteen weer opgepakt en ben ik gaan delen met collega’s. De meeste collega’s hebben in korte tijd goed onder de knie gekregen hoe je filmpjes maakt met PowerPoint en YouTube. Mijn uitleg hebben ze als heel waardevol ervaren. Hoewel het nog steeds continue uitvogelen is hoe we dingen het beste kunnen aanpakken nu, natuurlijk…”

Daphne: “Ook voor ons is die omschakeling groot: van een klas vol met klasgenoten en een docent die je even gauw wat kan vragen, naar thuis, veel minder mensen om me heen en geen leraar meer voor me. Gelukkig hebben we een groepsapp met de klas en spreken we elkaar dagelijks, en ook niet alleen maar over school. Dat is fijn, maar liever heb ik iedereen gewoon fysiek om me heen.”

Hoe worden de lessen van de school nu ingestoken?

Daphne: “We krijgen gewoon ons huiswerk zoals dat anders ook zou zijn. Bij sommige vakken kunnen we dat uit een boek doen. We moeten dan een foto maken van de opdrachten die we gedaan en deze naar onze leraar sturen. Voor een aantal vakken is er digitaal huiswerk. Ook de toetsen gaan digitaal. Vandaag heb ik bijvoorbeeld een digitale oefentoets voor bioloog op de planning staan.”

Rainer: “Sinds de sluiting van de scholen zijn alle docenten van ‘t Rijks zich in rap tempo gaan verdiepen in alle digitale mogelijkheden. Zo werken we nu veel samen via Teams, een online systeem waarbij we elkaar op beeld kunnen zien en spreken. Voor veel collega’s was dit nieuw. Gelukkig krijgen we vanuit het schoolbestuur veel ondersteuning. Geen vraag is te gek en elke week stuurt de rector een update rond over de gang van zaken. Zo blijft iedereen, ondanks het thuisleven, toch op de hoogte.”

Wat missen jullie het állermeest nu de school gesloten is vanwege de coronacrisis?

Daphne: “Zonder twijfel: het vele plezier met mijn klasgenoten! Maar ook het samen maken van opdrachten en de hulp van docenten.”

Rainer: “Die hulp kunnen we nog steeds bieden, maar het is tóch net even anders dan wanneer je bij elkaar in een ruimte bent.”

Daphne: “Gelukkig is mijn moeder heel goed in wiskunde en kan ik haar daarover veel vragen. Maar verder doe ik de meeste dingen nu zelf.”

Rainer: “Eigenlijk komt mijn antwoord op deze vraag op hetzelfde neer. Wat ik meeste mis, zijn simpelweg de leerlingen om me heen. Dat is toch wel de reden waarom ik ooit voor het vak van docent heb gekozen. Overigens mis ik ook mijn collega’s. We spreken elkaar nu wel via Teams, maar ook dat is anders dan even een kletspraatje in de koffiekamer. Eigenlijk blijft de hele situatie… bizar. De laatste keren dat scholen hun deuren sloten, was in 1945. Dat zegt wel iets over de ernst denk ik zo.”

Dit is een productie in samenwerking met ’t Rijks